Witamina D zwiększa wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego oraz wapnia i fosforu w nerkach. Wpływa na napięcie i sprawność mięśni, zmniejszając ryzyko wystąpienia złamania kości na skutek upadku.
Niedobór witaminy D u osób młodych utrudnia osiągnięcie możliwie najwyższej (genetycznie uwarunkowanej) szczytowej masy kostnej, a u osób starszych powoduje utratę masy kostnej – nasila wydzielanie parathormonu, przyczyniając się do utraty wapnia z kości. Niedobór witaminy D skutkuje rozwojem krzywicy u dzieci, a u dorosłych – wystąpieniem osteomalacji (utraty wapnia i fosforu z kości, która prowadzi do ich rozmiękania) i osteoporozy.
Najwięcej witaminy D pochodzi z syntezy w skórze pod wpływem promieniowania słonecznego – pokrywa 80-90% zapotrzebowania organizmu. W naszym klimacie synteza zachodzi najefektywniej w miesiącach wiosenno-letnich, jeśli w godz. od 10.00 do 15.00 przez minimum 15 minut na działanie promieni słonecznych będzie wystawione 20% odsłoniętego ciała, np. odkryte twarz, ramiona i przedramion, bez stosowania filtrów ochronnych. Kremy z filtrami przeciwsłonecznymi mogą znacznie redukować wydajność syntezy skórnej witaminy D, natomiast należy pamiętać, że zmniejszają ryzyko rozwoju nowotworów skóry.